Zatrucie pszczół
Zatrucie pszczół to grupa niezakaźnych chorób pszczół, które pojawiają się w wyniku zatrucia jakąkolwiek substancją. Istnieje kilka rodzajów zatrucia pszczół, które różnią się źródłem zatrucia. Rozważ bardziej szczegółowo zatrucie pszczół.
Zawartość
- Zatrucie spadziowe pszczół
- Zatrucie pyłkiem (choroba majowa)
- Zatrucie chemiczna pszczół
- Zatrucie solne pszczół
- Zatrucie nektarem pszczół
Zatrucie spadziowe pszczół
Dość powszechną chorobą jest zatrucie spadziowe pszczół.
Zatrucie spadziowa pszczół rozwija się, gdy spadzi lub miód spadziowy dostanie się do organizmu pszczoły.
Źródło zatrucia spadziowego pszczół
Pszczoły zbierają dwa rodzaje spadzi, roślinną lub zwierzęcą.
Spadź pochodzenia roślinnego to słodki płyn, który uwalniany jest z soków roślinnych na liściach lub igłach drzew.
Spadź zwierzęca to słodka wydzielina wydzielana przez małe owady.
Dla pszczół spadź jest niebezpieczna, ponieważ zawiera dużą ilość niestrawnych zanieczyszczeń, a także substancji toksycznych. Z reguły pszczoły nie zbierają spadzi, jeśli jest wystarczająca ilość roślin miododajnych, w tym przypadku pszczoły wolą zbierać nektar z kwiatów roślin. Jednak w okresach suszy i upałów rośliny miododajne nie produkują nektaru, a pszczoły zaczynają zbierać spadzi. Szkodliwa spadź dla pszczół zależy od rośliny, z której pszczoły ją zebrały, od rodzaju owada wydalającego spadzię oraz pory roku. Najbardziej trująca jest spadź, która wyróżnia się na czeremchy, dębie, kasztanach.
Mechanizm działania zatrucia spadziowego pszczół
Spadź po dostaniu się do jelit pszczół powoduje niestrawność, trujące substancje ze spadzi wchłaniają się do hemolimfy i zaczynają działać na układ nerwowy pszczoły, paraliżując jej mięśnie.
Zatrucie spadziowe pszczół może objawiać się zarówno latem, jak i zimą.
Z reguły zatrucie spadziowe pszczół dotyka dorosłych pszczół żerujących latem.
Jeśli miód spadziowy dostanie się do pokarmu zimowego, w okresie zimowania może rozwinąć się Zatrucie spadziowa pszczół.
Oznaki zatrucia spadzią pszczół
Najbardziej charakterystycznymi objawami zatrucia spadziowego w okresie letnim jest silne pobudzenie pszczół robotnic, ich złośliwość zastępowana uciskiem, w pobliżu uli można zobaczyć pszczoły pełzające po ziemi z powiększonym odwłokiem.
Charakterystycznymi objawami zatrucia spadziowego pszczół w okresie zimowym jest obecność dużej liczby martwych pszczół na dnie ula i przy wejściach, na ścianach ula i na plastrach można znaleźć ślady biegunki. U pszczół cierpiących na zatrucie spadziowe jelito środkowe staje się zwiotczałe, nabiera brązowego lub brązowego koloru i łatwo ulega rozerwaniu.
Diagnozę zatrucia spadzi pszczół przeprowadza się na podstawie danych klinicznych i patoanatomicznych oraz badań laboratoryjnych miodu.
Jak radzić sobie z zatruciem spadziowym pszczół
Aby rodziny nie cierpiały z powodu zatrucia spadziowego pszczół, konieczne jest zapewnienie im ciągłego zbierania miodowego nektaru kwiatowego. Dlaczego konieczne jest poszerzenie bazy miododajnej, aby rośliny miododajne kwitły nieprzerwanie, aż do późnej jesieni. Szczególnie ważna jest obecność roślinności miododajnej, która kwitła w drugiej połowie lata i jesieni na terenach leśnych, a także na terenach narażonych na susze.
Kontrolują dobrą jakość zimowego pokarmu, zapobiegając przedostawaniu się do niego spadzi. Jeżeli z jakiegoś powodu spadź znalazła się w pożywieniu zimowym, należy ją zastąpić syropem cukrowym.
Jeżeli w okresie zimowym w ulach pojawi się biegunka, należy przeprowadzić wczesny przelot pszczół i zapewnić im dobrej jakości pokarm, zastępując syrop cukrowy lub ramki miodem.
Zatrucie pyłkiem pszczół (choroba majowa)
Zatrucie pyłkiem pszczół (choroba majowa) jest niezakaźną chorobą pszczół, która występuje, gdy pszczoły są zatrute pyłkiem.
Zatrucie pyłkiem pszczół może pojawiać się w pasiece przez cały sezon. Przede wszystkim młode pszczoły w wieku od 3 do 13 dni cierpią na zatrucie pyłkiem pszczół, pszczoły pastewne z reguły nie cierpią na zatrucie pyłkiem.
Zatrucie pyłkiem pszczół jest spowodowane przez pyłki roślinne, które mogą powodować zatrucie nektarem. Szczególnie często zatrucie pyłkiem pszczół objawia się podczas zimna, kiedy w przyrodzie jest dużo pyłku, ale rośliny przestają produkować nektar z powodu zimna.
To właśnie brak nektaru i wody prowadzi do zatrucia pyłkiem pszczół, co spowalnia trawienie pyłku przez organizm pszczół.
Trujący pyłek powoduje niestrawność u pszczół, ustaje perystaltyka, w jelitach gromadzi się duża ilość pyłku, który nie jest trawiony, powstaje niedrożność jelit, co ułatwia tworzenie się suchego kału.
Oznaki zatrucia pyłkiem pszczół
Z reguły zatrucie pyłkiem pszczół można rozpoznać po następujących objawach - choroba dotyka tylko młode pszczoły, gdy zatrucie pyłkiem pszczół dopiero się zaczyna, pszczoły są podekscytowane, a następnie wpadają w depresję, chore pszczoły pełzają po ul na ziemi, a następnie umrzeć. Pszczoły, które zachorowały na zatrucie pyłkiem, nie są w stanie latać, ich odwłok jest pogrubiony yć obserwować drgawki. U chorych pszczół jelita są pełne żółtych odchodów, z reguły na desce przylotów, daszkach uli i okolicy ula znajdują się plamy pszczelego odchodów, w których znajdują się niestrawione pyłki o kolorze pomarańczowym, żółtym lub innym, w zależności od na dominujący kolor pyłku. Tak więc, jeśli pszczelarz widzi wokół ula ślady pyłku, a martwe pszczoły leżą wokół ula, jest to wyraźny znak zatrucia pyłkiem pszczół, które się zaczęło.
Jak radzić sobie z zatruciem pyłkiem pszczelim
Leczenie zatrucia pyłkiem pszczół jest dość proste. Najważniejsze jest, aby zauważyć początek choroby na czas, aby zapobiec utracie pszczół z zatrucia pyłkiem, konieczne jest, gdy tylko pojawią się pierwsze oznaki choroby, podać im świeżo przygotowany syrop cukrowy, o godz. w ilości około 0,5 litra na kolonię pszczół.
Zatrucie chemiczna pszczół
Zatrucie chemiczna pszczół to najczęstsza Zatrucie pszczół w ostatnich czasach. Toksykozę chemiczną pszczół wywołuje zatrucie pestycydami (insektycydy, nawozy, herbicydy, fungicydy).
Ostatnio rolnicy i przedsiębiorstwa rolnicze dosłownie wypełniają swoje pola różnymi pestycydami, w większości najtańszymi, a zatem stosuje się najniebezpieczniejsze pestycydy, które dosłownie pozostawiają pustynię, po leczeniu pestycydami wszystkie owady umierają, ostatni umrzeć są szkodniki upraw, z których przeprowadzono przetwarzanie.
Ostatnio z powodu zatrucia chemicznego duża liczba pasiek całkowicie umiera, duża liczba pasiek jest bardzo osłabiona. Często rodzina pszczół, która została poddana obróbce chemicznej, jeśli nie umrze od razu, to ledwie przetrwa do jesieni.
Niestety, jedynym sposobem na uniknięcie chemicznej zatrucia pszczół jest nawiązanie kontaktu ze wszystkimi rolnikami w okolicy, aby mieć świadomość zabiegów, które zostaną przeprowadzone i zabrać pszczoły na czas. Należy również pamiętać, że dość duża ilość chemikaliów ma działanie ogólnoustrojowe, pozostają w glebie przez kilka lat po zabiegu, więc mogą być niebezpieczne nawet rok-dwa po zabiegu. Dlatego dla pszczelarstwa coraz większego znaczenia nabierają tereny dziko rosnących roślin miododajnych, których z roku na rok jest coraz mniej.
Zatrucie solne pszczół
Zatrucie solne pszczół - zatrucie pszczół spowodowane solami różnych pierwiastków chemicznych. Zatrucie solne pszczół może mieć wpływ na pasiekę jesienią, zimą, wiosną, podczas karmienia pszczół syropem cukrowym, a także jeśli pszczoły pobierają słoną wodę o wysokiej zawartości soli mineralnych – powyżej 0,5%.
Próg krytyczny dla pszczół to zawartość soli w paszy powyżej 2%, po przekroczeniu tego progu rodzina pszczelich obumiera.
Zatrucie solne pszczół może być spowodowane przez sole siarczanu cynku, sole glinu i różne nawozy mineralne. Sole siarczanu cynku dostają się do pożywienia rodziny pszczelich, jeśli pszczelarz używa ocynkowanego podajnika żelaznego, z tego samego powodu niepożądane jest stosowanie w pszczelarstwie podajników aluminiowych lub przygotowywanie syropu w naczyniach aluminiowych i ocynkowanych.
Objawy zatrucia solą pszczół
Zatrucie solne pszczół można określić następującymi objawami - zatrute pszczoły są początkowo podekscytowane, następnie stają się letargiczne i mają biegunkę. Zimą można obserwować zawalenie się maczugi, na dnie ula pszczelarz może znaleźć dużą liczbę martwych pszczół.
W celu postawienia diagnozy zatrucia solą pszczół konieczne jest przeprowadzenie analizy chemicznej paszy w celu określenia ilości zawartych w nich soli. Należy to zrobić, aby wykluczyć różne choroby pszczół.
Jak leczyć zatrucie solne pszczół
W celu wyleczenia zatrucia solą pszczół konieczne jest wykonanie następujących czynności. Jeśli w zimie rozwinie się u pszczół zatrucie solne, pszczoły są jak najwcześniej wyganiane i podawane do indywidualnego poidła z ciepłą wodą, która jest uzyskiwana z roztopionego śniegu lub 20% syropu cukrowego, który jest przygotowywany z wodą deszczową lub śnieżną. Konieczna jest wymiana pasz zawierających sól na pasze dobrej jakości.
Ogólnie rzecz biorąc, pożądane jest zapobieganie zatruciu pszczół solą poprzez zastąpienie złej jakości naczyń do przygotowania syropu i karmników. Należy zwrócić szczególną uwagę na zaopatrzenie pszczół w wodę, stosując wysokiej jakości czystą wodę w poidełkach dla pszczół. Historie o tym, że pszczoły wolą pić słoną wodę, nie są powodem do dodawania soli do wody, którą pszczelarz wlewa do poidła.
Zatrucie nektarem pszczół
Zatrucie nektarem pszczół to zatrucie pszczół nektarem trujących roślin. Z reguły zatrucie nektarem pszczół występuje w pasiekach na przełomie maja i czerwca i trwa 2-3 tygodnie.
Istnieje dość szeroka gama roślin miododajnych, które mogą wytwarzać trujący nektar w różnym stopniu. Mogą to być takie rośliny jak ciemiernik, dziki rozmaryn, tulipan, wieloletnie oko kruka, cis pospolity, bukszpan zwyczajny, triostennik morski, szafran, jaskry, zapaśnik wysoki i wolchy, szlachetny wawrzyn, traganek, czarny lulek, narkotyk.
Zatrucie nektarem pszczół jest spowodowane obecnością różnych substancji toksycznych dla pszczół, takich jak glikozydy, alkaloidy, saponiny, olejki eteryczne i inne.
Z reguły najpierw giną pszczoły zbieraczki, ale jeśli w paszy gromadzą się w dużych ilościach substancje toksyczne, może to spowodować śmierć pszczół i czerwiu w ulu.
Oznaki zatrucia nektarem pszczół
Charakterystyczną oznaką zatrucia nektarem pszczół jest to, że wszystkie latające pszczoły zaczynają chorować tego samego dnia, z reguły pszczoły pełzają w pobliżu ula lub kładą się, ich jelita niewiele się zmieniają. Wiele pszczół jest w stanie wyzdrowieć, co jest charakterystycznym objawem zatrucia nektarem. U pszczół zatrutych nektarem odbytnica jest rozdęta i wypełniona jasnożółtą przezroczystą trującą cieczą.
Aby postawić diagnozę zatrucia nektarem, konieczne jest wykluczenie różnych chorób.
Leczenie zatrucia nektarem pszczół
Aby wyleczyć zatrucie nektarem pszczół, pszczelarz musi usunąć grzebienie świeżym sprayem, a pszczoły karmione są płynnym syropem cukrowym przez jeden do dwóch dni. Zatrute pszczoły są zbierane i układane w ulu i umieszczane w ciepłym pomieszczeniu o temperaturze 20-25 stopni.
Pożądane jest prowadzenie profilaktyki zatrucia nektarem pszczół. Pszczelarz musi wiedzieć, jakie rośliny produkują trujący nektar, a podczas kwitnienia obok pasieki powinny zakwitnąć silne rośliny miodowe, co dobrze zwabi pszczoły. Dobre efekty daje szkolenie pszczół pod kątem roślin miododajnych kwitnących w okolicy z normalnym nektarem, aby wykluczyć odwiedziny trujących roślin miododajnych przez pszczoły. W przeciwnym razie lepiej przetransportować pasiekę w inne miejsce.