Duńskie pszczelarstwo: rozmiar nie ma znaczenia

Dania (5,8 mln) zajmuje 9. miejsce na świecie pod względem PKB na mieszkańca, czyli 56 000 USD, 2. miejsce na świecie w Indeksie Bezpieczeństwa Ekonomicznego (po Norwegii) i 2. miejsce w rankingu ranking krajów pod względem szczęścia (po Finlandii). Drugą stroną tego niezwykłego dobrobytu jest to, że Dania jest najdroższym krajem w UE: koszty życia są tu o 40% wyższe niż średnia europejska.

Dania obejmuje największą wyspę świata – Grenlandię, której maksymalny samorząd czyni z niej terytorium praktycznie niezależne.
Od dziesięcioleci Dania jest wizytówką pszczelarstwa skandynawskiego. Swienty to wiodący producent narzędzi i sprzętu pszczelarskiego w Skandynawii. Jakobsens Honning, która kupuje, importuje, przetwarza, pakuje i sprzedaje miód w Danii i za granicą, jest największą firmą miodową w regionie.
Dania odgrywa również znaczącą rolę w życiu światowej społeczności pszczelarzy. W 1954 była gospodynią kongresu Apimondia. W latach 1999-2009 A. Jorgensen, prezes Stowarzyszenia Duńskich Pszczelarzy, był jednocześnie prezesem Apimondia. W 2017 roku Dania była głównym rywalem Rosji o prawo do organizacji 47. Kongresu Apimondia: w drugiej turze oddano 75 głosów na Rosję, a 45 na Danię.

Dania ma wszechstronnie rozwinięte nowoczesne pszczelarstwo, ale nie ma powodu, by sądzić, że duński model rozwoju pszczelarstwa jest najdoskonalszy i najbardziej uniwersalny, lub że duńscy pszczelarze, bazując na wysokich międzynarodowych rankingach swojego kraju, są całkowicie zadowoleni i nie martwią się bezpieczeństwo ekonomiczne. Wyzwania, przed którymi stoją dziś pszczelarze w Danii, zasadniczo nie różnią się od tych, przed którymi stoją pszczelarze w innych krajach rozwiniętych. Jedyną różnicą jest kolejność i powaga tych wyzwań. Duńscy eksperci zaliczają do nich zmiany klimatyczne; rozmieszczenie pasożytów pszczół; wzrost importu miodu; fałszowanie miodu; trudności w podnoszeniu kwalifikacji pszczelarzy i ich współpracy; dotacje pszczelarskie; zubożenie krajobrazu i stosowanie chemikaliów w rolnictwie.
Duńskie statystyki pszczelarskie nie są zbyt dokładne. Według liderów Duńskiego Stowarzyszenia Pszczelarzy organizacja ta dysponuje jedynie szacunkami stanu rzeczy w pszczelarstwie.
Liczbę rodzin pszczelich w Danii szacuje się na 100-150 tys.. W ostatnich latach pszczelarstwo miejskie staje się coraz bardziej popularne: tylko w Kopenhadze jest 200 rodzin pszczelich w 25 punktach.
W Danii hoduje się głównie pszczoły rasy włoskiej, aw ostatnich latach zostały dodane do karniki i buckfast. Próby rozwoju pszczelarstwa trwają nadal na południu Grenlandii, dokąd okresowo sprowadzane są kolonie pszczoły ciemnej leśnej Apis mellifera mellifera, zachowane na wyspie Lesø. Część królowych pszczół produkowanych w fermach hodowlanych jest eksportowana.
Produkcja miodu handlowego wynosi około 2 tys. ton rocznie (w 2017 r. – 1,5 tys. ton, w 2018 r. – 2,5 tys. ton), a jego średnie spożycie na mieszkańca to 0,7 kg rocznie. Wielkość spożycia miodu szacowana jest na 4,0-4,5 tys. ton, z czego 2 tys. ton to import. Jednocześnie systematycznie spada import, a rośnie eksport.
Dynamika importu miodu przez Danię:
2015 2016 2017 2018 2019
mln USD 21 21 22 20 17
Tysiąc tony 6,4 6,1 6,2 5,7 5,5

W 2019 roku w pierwszej piątce dostawców miodu znalazła się Ukraina (40%), Rumunia, Niemcy, Belgia i Węgry.
Dynamika eksportu duńskiego miodu:
2015 2016 2017 2018 2019
mln USD 15 16 17 15 16
Tysiąc tony 3,0 3,0 3,4 3,2 3,2

W 2019 roku pięciu największych nabywców duńskiego miodu to Szwecja (40%), Finlandia, Niemcy, Norwegia i Hiszpania.
Liczbę pszczelarzy szacuje się na 6,5-7 tys. osób, z czego 93% to amatorzy, 5% to półprofesjonaliści, a 2% to profesjonaliści. Jedną z pozycji dochodów pszczelarzy jest odpłatne zapylanie upraw rolnych. Dania jest głównym producentem i eksporterem różnych nasion warzyw, koniczyny i innych upraw.
Stowarzyszenie Duńskich Pszczelarzy (Danmarks Biavlerforening) – APD, które istnieje od 1866 roku, posiada 80 oddziałów regionalnych i 5,5-6 tys. pszczelarzy. Na czele stowarzyszenia stoi prezes, zarząd składa się z 6 osób (wiceprezes, kierownik sekretariatu i 4 członków sekretariatu na pensję). Opłaty członkowskie wynoszą 120 dolarów amerykańskich (=8,4 tys. rubli) rocznie. Członkowie stowarzyszenia mają zagwarantowane wsparcie prawne, uczestnictwo udział w konferencjach APD i innych wydarzeniach, automatyczna prenumerata magazynu pszczelarskiego Tidsskrift for Biavl oraz inne prawa i korzyści. W biurze APD znajduje się sklep, w którym oferowana jest literatura pszczelarska i inne produkty.
Główne obszary pracy APA: szkolenie pszczelarzy i ochrona ich interesów, zwalczanie roztocza warrozy, monitorowanie jakości produktów, monitorowanie utraty rodzin pszczelich, rozwój pszczelarstwa ekologicznego, pomoc krajom afrykańskim w rozwoju pszczelarstwa. Członkom ANR oferujemy rozszerzony kurs „Choroby pszczół”, który obejmuje następujące tematy: choroby pszczół, profilaktyka i leczenie chorób pszczół, higiena pszczelarstwa, baza pokarmowa dla pszczelarstwa, zatrucie pszczół pestycydami, podstawa prawna pszczelarstwa. W ciągu pięciu lat w kursie tym wzięło udział 900 pszczelarzy, którzy po ukończeniu studiów otrzymali prawo do inspekcji pasiek, wydawania zezwoleń pszczelarzom na wędrowanie i handel produktami pszczelimi.
Działalność ANR finansowana jest ze składek członkowskich, odpisów z budżetu państwa i funduszy oraz z darowizn prywatnych. Dotacje na rozwój pszczelarstwa w Danii z budżetu UE na 2020 r. wyniosły 160 tys. euro.
Śmierć pszczół w okresie zimowym w Danii jest niższa niż w innych krajach członkowskich UE i utrzymuje się w granicach 10-15% rocznie. Jednym z powodów jest wysoka kultura lokalnej produkcji rolnej, obecność 2,6 tys. gospodarstw ekologicznych.
APD składa się w 90% z duńskich pszczelarzy, a liczba członków tego stowarzyszenia wzrasta o 5-10% rocznie. APD jest członkiem Duńskiej Rady ds. Rolnictwa i Żywności, Nordyckiej Rady Pszczelarskiej i Apimondia.
Równolegle z APD w Danii istnieją jeszcze 3 stowarzyszenia pszczelarskie:
• Duński Związek Pszczelarzy, który zerwał z APD w latach 70. i liczy 350 pszczelarzy;
• Stowarzyszenie Pszczelarzy Zawodowych, które ściśle współpracuje z APD i liczy 40-50 pszczelarzy;
• Stowarzyszenie hodowców duńskich, założone w latach dwudziestych, liczące około 50 członków.
Około 500 pszczelarzy nie należy do żadnego z czterech wymienionych powyżej stowarzyszeń.
Uniwersytet Aarhus zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem chorób pszczół, którego pracownicy opracowali i realizują program, który ma na celu pozbycie się duńskiego pszczelarstwa zgnilca amerykańskiego. W 2017 roku tę niebezpieczną chorobę pszczół wykryto w 16 pasiekach (w 2002 – 135).
A. Ponomariew

Źródło

https://www.apiworld.ru/1592927479.html