Pszczelarstwo kolumbijskie wykazuje stały wzrost

Pszczelarstwo kolumbijskie stale się rozwija. W dużej mierze ułatwia to bogata baza miodowa Kolumbii, a także realizacja szeregu projektów mających na celu zwiększenie zatrudnienia i dochodów ludności wiejskiej, przeniesienie uwagi rolników z uprawy koki na produkcję i sprzedaż miodu oraz zaangażowanie kobiet i młodzieży w pszczelarstwie.

W większości przypadków projekty te są inicjowane i wspierane przez organizacje międzynarodowe oraz zagraniczne organizacje charytatywne i wolontariackie.

Według Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi Kolumbii liczba rodzin pszczelich i wielkość produkcji miodu w tym kraju wzrastają o 5-10% rocznie i w 2019 r. wyniosły odpowiednio 120,4 tys. i 3,4 tys. ton.

Przewiduje się, że w 2020 roku liczba rodzin pszczelich osiągnie 150 tys., a produkcja miodu – 4 tys. ton.

Liczbę pasiek szacuje się na 4 tys., a produkcja miodu handlowego przez przeciętną rodzinę pszczół to 32 kg rocznie. 50% miodu produkowane jest w departamentach Antioquia, Cordoba, Huila, Bolivar i Sucre, zlokalizowanych w północnej części kraju. Departamenty Boyaca i Cundinamarca produkują 0,6 tys. ton pyłku. Ponad 90% pszczelarzy należy do kategorii amatorów, w których gospodarstwach jest mniej niż 30 rodzin pszczelich. Średnie spożycie miodu na osobę wynosi 70 gramów rocznie (na świecie - 220 gramów).

 

 

 

Udział miodu importowanego w ilości miodu spożywanego w Kolumbii wynosi 4%. Miód sprowadzany jest głównie z sąsiednich krajów Ameryki Łacińskiej.

Dynamika importu miodu kolumbijskiego:
2015 2016 2017 2018 2019
Tysiąc 520 USD 392 411 1128 250
Ton 154 143 140 391 99
Źródło: dane ITC

Prawie cały miód wyprodukowany w Kolumbii jest spożywany przez ludność tego kraju. Eksport miodu jest minimalny iw ostatnich latach kształtuje się na poziomie 3-30 ton rocznie. W 2019 roku wyeksportowano 7 ton miodu. Eksport miodu kolumbijskiego jest ograniczony głównie przez niezgodność jego jakości z międzynarodowymi standardami oraz wysoką cenę.
Pszczelarstwo kolumbijskie, podobnie jak pszczelarstwo w wielu innych krajach Ameryki Łacińskiej, ponosi duże straty z powodu zatrucia pszczół pestycydami stosowanymi do leczenia upraw, sadów, kawy i innych plantacji. W 2018 roku tylko w trzech wydziałach: Cordobie, Valle del Cauca i Meta z tego powodu zmarło 2,5 tys. rodzin pszczelich.
Krokiem w kierunku ochrony pszczół miodnych i innych zapylaczy były warsztaty Zapylacze w Kolumbii w czerwcu 2018 r.: Od inicjatyw do działania. W seminarium wzięli udział przedstawiciele środowiska pszczelarskiego, nauki i biznesu, urzędnicy Ministerstwa Rolnictwa oraz Ministerstwa Środowiska i Zrównoważonego Rozwoju Kolumbii, a także eksperci Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz UNESCO. W końcowym dokumencie warsztatów przedstawiono niezbędne środki ochrony owadów zapylających i bioróżnorodności w Kolumbii.
Według szacunków ekspertów Kolumbia ma potencjał do zwiększenia liczby rodzin pszczelich do 1 miliona. a czasami zwiększają produkcję, konsumpcję i eksport miodu. Jednak ten cel służy jedynie jako przewodnik w odległej przyszłości. Władze kolumbijskie nie mają jeszcze konkretnych planów i programów w tym obszarze.
A. Ponomariew

Źródło
https://www.apiworld.ru/1597844854.html