Współpraca organizacji w celu ustalenia przyczyn śmierci pszczół w Ameryce Łacińskiej

1000 pszczół miodnych i pszczelarzy z dziesięciu uczestniczących krajów zapewniło naukowcom dostęp do swoich pasiek w celu zebrania i zidentyfikowania głównych przyczyn dotykających pszczoły miodne i melipony.

Latin American Society for the Study of Bees (Solatina), organizacja non-profit zajmująca się rozpowszechnianiem wiedzy o pszczołach w Urugwaju i na świecie, była w stanie po raz pierwszy zidentyfikować przyczyny rekordowej śmiertelności w regionie Ameryki Łacińskiej w miodzie pszczoły i pszczoły rodzime (Meliponas).

Wyniki uzyskano dzięki współpracy naukowców z takich krajów jak: Argentyna, Boliwia, Brazylia, Chile, Kolumbia, Kostaryka, Ekwador, Meksyk, Peru i Urugwaj.
Na podstawie kwestionariusza opracowanego zgodnie z międzynarodowymi standardami i dostosowanego do specyficznych warunków w Ameryce Łacińskiej, Solatina zebrała i usystematyzowała informacje w celu ilościowego określenia poziomu utraty pszczół, czyli procentu śmierci pszczół w określonym okresie czasu, jednocześnie we wszystkich krajach, które brały udział w badaniu.

Monitorowano ponad 1000 pasiek pszczelarzy oraz pasieki osób zajmujących się hodowlą pszczół meliponowych z dziesięciu uczestniczących krajów.
Uzyskane dane wykazały obecność 138 784 uli pszczelich i 2 199 uli bezwzględnych.
Naukowcy byli w stanie przeanalizować straty pszczół między 1 października 2016 r. a 1 października 2017 r.: śmiertelność pszczół miodnych wahała się od 12,6% w Ekwadorze i Peru do 56,1% w Chile; w przypadku pszczół rodzimych różnica ta była również duża, ale mniejsza niż w przypadku pszczół miodnych, od 0% na Kubie do 41% w Brazylii.

Główne przyczyny śmierci pszczół w Ameryce Łacińskiej
Główną przyczyną śmierci pszczół obu gatunków są szkodniki i drobnoustroje chorobotwórcze.
Wskazuje się również, że rozwój takich działań jak wylesianie i monokultura – duże plantacje – prowadzi do tego, że pszczoły mają ograniczony dostęp do swojego głównego źródła białka i witamin, jakim jest pyłek kwiatowy. Ze względu na niedobór pyłku wiele pszczół cierpi z powodu niedożywienia i słabego rozwoju ich układu odpornościowego.
Inne czynniki utraty pszczół to niekontrolowane stosowanie pestycydów. „Mamy wyraźne dowody na utratę pszczół z powodu pestycydów” – powiedział prezydent Solatina. Ponadto zwrócił uwagę, że zdarzają się przypadki, w których nawet bardzo małe dawki pestycydów na pszczoły i ule mogą mieć wpływ na zdrowie pszczół, ponieważ niszczy ich mikrobiotę.
Po wynikach pierwszej ankiety organizacja zaproponowała wypełnienie i rozesłanie ankiety na sezon 2017-2018 pszczelarzom, którzy wpisali już swoje dane do pierwszego rejestru, a także zainteresowanym udziałem w badaniach pszczół. .

Współpraca Panamy i Solatiny na rzecz ratowania pszczół
Solatina została zaproszona do Panamy w celu przeprowadzenia badań. Hermogen Fernandez Marin, badacz z Instytutu Badań Naukowych i Zaawansowanych Technologii (Indicasat), wyjaśnił, że zainteresowanie zaproszeniem Solatiny do Panamy było oparte na dwóch celach. Pierwszym z nich było prowadzenie seminariów i rozmów ze studentami Uniwersytetu Panamskiego. Po drugie, aby zaproponować sojusz współpracy między Indicasat i Solatiną. W ramach tego chcą stworzyć badanie chorób dotykających pszczoły w Panamie. Dzięki doświadczeniu Solatiny można mieć nadzieję, że Panama będzie mogła rozwijać pszczelarstwo efektywniej niż obecnie. Dla naukowców zajmujących się pszczołami Panama nie powinna być pomijana w badaniach nad pszczołami, ponieważ jest to jedyny sposób, aby lepiej zrozumieć, co dzieje się z pszczołami w różnych krajach Ameryki Łacińskiej.
Indicasat będzie informować firmę Solatina o swoich badaniach i ustaleniach. Organizacje muszą połączyć siły, aby znaleźć rozwiązania i alternatywy dla ochrony pszczół.
W ten sposób Panama dołącza do badań, które już trwają w dziesięciu krajach Ameryki Łacińskiej.
Indicasat od dwóch lat przeprowadza wywiady z pszczelarzami, aby określić śmiertelność pszczół w Panamie. Co ciekawe, w Panamie pszczelarze posiadający pasieki liczące mniej niż 40 uli mieli śmiertelność pszczół od 5% do 8%, ale nie ma absolutnie żadnych danych dla pasiek posiadających więcej niż 100 uli. Indicasat nadal nie rozumie, co spowodowało wyludnienie pszczół w Panamie – nie zidentyfikowano jakiejś choroby, pestycydu lub środka owadobójczego, nie zidentyfikowano konkretnych obszarów, na których dochodziło do śmierci pszczół.