Dzika róża jako roślina miodowa

Dzika róża (róża dla psa) - Rosa canina L.

Dzika róża jako roślina miodowa to krzew z rodziny Rosaceae (Rosaceae), osiągający wysokość 1,5-3 m, o łukowatych, rzadziej prawie prostych gałęziach i zielonej lub czerwono-brązowej korze, zwykle bez niebieskawego nalotu. Ciernie są mocne, półksiężycowate, rzadkie lub rozproszone na głównych pędach, czasem prawie proste, obfite na gałęziach kwiatonośnych, spłaszczone u rozszerzonej podstawy. Liście dzikiej róży o długości 7-9 cm, zielone i sino, nagie, czasem z rzadkimi krótkimi włoskami wzdłuż głównej łodygi, złożone, pierzaste, z pięcioma do siedmiu jajowatymi, nagimi, ostro ząbkowanymi liśćmi.

Dzika róża jako roślina miodowa, jak kwitnie? Kwiaty dzikiej róży są zwykle jasnoróżowe, białe lub jasnoróżowe. Dojrzała dzika róża fałszywa jest duża, długości 15-26 mm, szeroko owalna, rzadziej prawie kulista, czasem wydłużono-owalna, gładka, jasna lub jasnoczerwona, z charakterystycznymi pierzasto naciętymi, zagiętymi działkami, które opadają w czasie dojrzewania owoców. Wewnętrzne ściany owocu usiane są licznymi włoskami, wśród których znajdują się liczne twarde, kamieniste zawiązki - orzechy. Po odpadnięciu płatków gardło naczynia zamyka się pięciokątną platformą. Dzika róża występuje zarówno na wolności, jak iw ogrodach i parkach. Dziki róży sadzi się wzdłuż dróg jako żywopłoty. W regionie Non-Czarnozem rośnie osiem rodzajów dzikiej róży. Oprócz zwykłej, która jest najczęstsza, występuje róża majowa, czyli cynamon (R. majalis Herrm) i róża pomarszczona (R. rugosa Thunb).

Dzika róża jako roślina miodowa, gdy kwitnie? Dzika róża kwitnie od czerwca do sierpnia. Pszczoły bardzo aktywnie odwiedzają kwiaty dzikiej róży. Wiele przewodników po roślinach miododajnych wskazuje, że owoce dzikiej róży dają pszczołom głównie pyłek.
Wydajność miodu z dzikiej róży. Nektar z jednego kwiatu dzikiej róży zawiera od 2,2862 do 4,1184 mg cukru, w tym 51,46% fruktozy, 47,12% glukozy i 1,42% sacharozy.
Miód z dzikiej róży właściwości, Jaki miód z dzikiej róży? Miód z dzikiej róży jest bezbarwny, ma przyjemny zapach i długo nie krystalizuje.
Nawet starożytny grecki lekarz Hipokrates zwrócił uwagę na lecznicze właściwości dzikiej róży, które są stosowane jako dobry środek przeciwzapalny. W XVII wieku kwiaty i owoce dzikiej róży leczono na szkorbut, przeziębienia, oparzenia i inne choroby.

Miód z dzikiej róży to spiżarnia witamin. Szczególnie dużo kwasu askorbinowego. Pod względem różnorodności i ilości witamin znacznie przewyższa wiele roślin. Tak więc witaminy C w jej owocach jest 10 razy więcej niż w jagodach czarnej porzeczki i 100 razy więcej niż w jabłkach. Oprócz witaminy C owoce zawierają witaminę P, której wysoka zawartość pozwala na stosowanie owoców w leczeniu i profilaktyce nadciśnienia, różnych krwotoków, reumatyzmu itp. Owoce dzikiej róży zawierają dużo karotenu i niezbędnych kwasów organicznych dla ludzkiego ciała.

Dzika róża jest wykorzystywana do produkcji leku holosas (skondensowany wodny ekstrakt z owoców z syropem cukrowym). Holosas jest przepisywany jako środek żółciopędny na choroby wątroby - zapalenie pęcherzyka żółciowego i zapalenie wątroby. Z owoców otrzymuje się również karotolinę (wyciąg olejowy z miąższu owocu), który stosuje się zewnętrznie przy owrzodzeniu troficznym, egzemie, erytrodermii itp. Olej z nasion dzikiej róży stosuje się zewnętrznie na pęknięcia sutków, odleżyny, dermatozy, owrzodzenia troficzne podudzia, a także w postaci lewatyw na wrzodziejące zapalenie jelita grubego.