Warunki niezbedne do uzyskania dobrego poboru miodu z wrzosu
Podobnie jak wiele dobrych roslin miododajnych, wrzos ma swoje wlasne cechy. Zbior miodu z wrzosu jest bardzo uzalezniony od pogody i uksztaltowania terenu.
W porze suchej wrzos gorny produkuje niewiele nektaru, ale wrzos nizinny uwalnia go w duzych ilosciach, aw porze deszczowej przeciwnie, wysokogorski produkuje wiecej nektaru niz wrzos nisko polozony. Musi to wziac pod uwage pszczelarz podczas zakladania pasieki podczas wedrowki po wrzosach.
Nalezy zauwazyc, ze najlepszymi latami na dobry zbior miodu z wrzosow sa lata, kiedy jest cieplo w dzien i mglisto w nocy. W takich latach wrzos wytwarza maksymalna ilosc nektaru.
Najlepszym miejscem do inscenizacja pasieki na wrzosach jest sucha polana oswietlona sloncem, oslonieta od wiatru krzakami (szczegolnie wazne jest, aby chronic ja przed przeciagami).
Ogromne znaczenie ma sila rodziny pszczelej.
Maksymalny plon miodu daja silne rodziny pszczol. Z tego powodu dwie rodziny czesto lacza sie ze soba na czas miodobrania. W tym samym czasie wykonywana odklad. Odklad dobrze rozwija sie na lapowce wrzosowej. Pszczoly miejscowa populacja pszczoly lesnej sa dobrze przystosowane do lapowki wrzosowej. Rozwijaja wielka sile rodziny przez poczatek lapowki od wrzosu, przyniesiony miod wklada sie w nadstawka, pieczetujac pieknym bialym zasklep, co jest rowniez bardzo wazne przy produkcji plastra miodu.
Zbiory miodu wrzosowa trwa okolo miesiaca od pierwszych dni sierpnia do konca pierwszej dekady wrzesnia. W tej chwili pogoda jest dosc stabilna i sprzyjajaca. Dlatego okazja do zebrania miodu wrzosowego pojawia sie byc moze co roku. Niechec do uzywania wrzosu ma dwa glowne powody
1) trudnosci w pompowaniu miodu wrzosowego;
2) ugruntowany poglad, ze komercyjne wykorzystanie zbiory miodu wrzosowej nie pozwala na wykorzystanie zbiory miodu rzepaku w przyszlym roku. Wielu pszczelarzy porzuca wrzos na rzecz rzepaku.
Miodobraniu miodu z wrzosu naprawde ma swoje cechy, ale nie na tyle duze, by odmowic kilku, a nawet kilkudziesieciu kilogramow miodu z rodziny. Ponadto calkiem mozliwe jest korzystanie ze specjalnych sklepow w celu uzyskania miodu z plastra.
Co do drugiego powodu, nie ma negatywnego zwiazku miedzy zbiorami miodu wrzosowego i rzepakowego.
Wrecz przeciwnie, rodziny, ktore byly na wrzosach rozwijaja sie bardzo dobrze i sa lepiej przygotowane do zimowania i stosowania wczesnych zbiory miodu niz te, ktore od lipca byly pozbawione zbiory miodu naturalnych.
Dlatego jesli istnieje mozliwosc transportu pasieki do wrzosu, nalezy go wykorzystac. Wybierajac miejsce wrzosowe, preferuja mlode i bardziej sloneczne, ktory kwitna bardziej przyjaznie i wydzielaja wiecej nektaru.
Czas transportu rodzin zalezy rowniez od jakosci wrzosowisk. Na mlodych, gesto zarosnietych terenach pasieke mozna wyjac w drugim lub trzecim dniu ich kwitnienia, a pszczoly znajda wystarczajaca ilosc kwiatow w bezposrednim sasiedztwie pasieki. W najgorsze miejsca (nieliczne, zacienione, ze starymi krzewami) lepiej przyjechac tydzien po pojawieniu sie pierwszych kwiatow, aby nie zmuszac pszczol do dalekich lotow i marnowania energii.
Doswiadczeni pszczelarze doradzaja zbiory miodu wrzosowa, aby zadbac o wentylacje i temperature w ulu. Podkreslajac fakt, ze wazne jest utrzymanie temperatury ula w zbiorze miodu wrzosowego, poniewaz gniazda sa dobrze zaizolowane i otwarte sa tylko dolne wejscia. Poniewaz temperatura powietrza na zewnatrz w nocy moze spasc do 9-10 stopni, a dodatkowy sklep z pustymi grzebieniami moze ograniczyc zbior miodu.
Wazne jest, aby zapewnic pszczolom plastry, z tego powodu pszczelarze zazwyczaj usuwaja z uli wszystkie niepotrzebne plastry, ktore nie sa zajmowane przez pszczoly. Do 5 ramek z podkladem umieszcza sie w gniezdzie, przygotowujac rodziny pszczol do eksportu do wrzosu. Ta liczba woskowych ramek wystarcza na cala zbiory miodu.
W tym samym czasie zmienia sie matka, jednoczesnie jednym ze sposobow na zmiane matek bez znajdowania starych jest po prostu przeszczepienie dojrzalego matecznik macierzystego miedzy komorki nadstawek magazynow. Kiedy matka wyjdzie z komorka matka, po prostu spotka sie i zabije stara matka.
Inseminowana mloda matka zaczyna skladac jaja na poczatku drugiej polowy sierpnia, dzien przynosi miod do 10 wrzesnia, wiec rodziny pszczol wywiezione do wrzosu na zime zawsze sa silniejsze niz te, ktore pozostaja w starych pasiekach.
Nalezy wczesniej wrocic z wrzosu, aby pasieka miala czas na odpowiednie przygotowanie sie do zimy. Zwykle powrot nastepuje na przelomie sierpnia i wrzesnia. Nie nalezy czekac, az kwitnienie ustanie, poniewaz lapowki nektarowe z ostatnich kwiatow sa minimalne, a straty spowodowane spoznionym uzupelnieniem zimowych zapasow moga byc bardzo znaczace. Jesli jednak jest bardzo cieplo, a w pasiece sa przygotowane wczesniej szczelne zapasy zimowe w ilosci od szesciu do siedmiu kilogramow na rodzine, mozna przedluzyc pobyt na lapowce wrzosowej do 10-15 wrzesnia.
Indykatywna inspekcje w celu okreslenia potrzeb rodzin, ich sily i struktury gniazd nalezy przeprowadzic nawet podczas migracji.