Dąb – drzewa leśne są miodownikami i pyłkami
W naszych lasach często można spotkać dąb. Dąb szypułkowy i dąb bezszypułkowy są interesujące dla pszczelarstwa. Dąb angielski, (dąb letni, dąb pospolity, dąb angielski) - Qurcus rbur.
Wiele osób ma pytanie: dąb czy nie? Dąb jest dobrym nośnikiem pyłku, a w niektórych przypadkach dąb sprawdza się również jako roślina miododajna, z której pszczoły zbierają miód kwiatowy i spadziowy. A więc w jakich przypadkach jest rośliną miodową dębową.
- Dąb miodowy
- Kwitnąca roślina miodowa dębu
- Dąb jako nośnik pyłku
- Dąb jak roślina miodowa
- Miód dębowy
Dąb miodowy
Dąb miodowy osiąga wysokość 20-40 m. Może żyć do 2000 lat, ale zwykle żyje 300-400 lat.
Korona dębu jest gęsta, namiotowa lub szerokopiramidalna, asymetryczna, rozłożysta, z mocnymi gałęziami i grubym pniem (o średnicy 1-1,5 m).
Kora jest ciemnoszara, czarniawa, gruba. Młode dęby mają szarą, gładką korę. W wieku 20-30 lat na korze tworzą się mniej lub bardziej głębokie pęknięcia. Drzewa rosnące na wolności mają korę o grubości do 10 cm.
Młode pędy dębu są puszyste, brązowe lub czerwonoszare, błyszczące, z brązowymi plamami i lekko podłużnymi przetchlinkami.
Układ liści jest naprzemienny, na szczycie gałęzi w formie pęczków. Liście podłużne, jajowate, zwężone ku dołowi lub sercowate, często z uszami, na wierzchołku rozwarte lub karbowane, pierzaste, długości 40-120 mm, szerokości 25-70 mm, z czterema do siedmiu płatami, twarde, prawie skórzaste , z wierzchu ciemnozielone, poniżej błyszczące, żółtawe lub zielone, z bardzo wyraźnymi jaśniejszymi żyłkami, obustronnie gołe, z krótkimi ogonkami do 10 mm długości, zawsze opadającymi na zimę. Ostrza są tępe, zaokrąglone, nacięcia między nimi są płytkie.
Kwitnąca roślina miodowa dębu
Dąb jest rośliną miododajną. Kwiaty dębu są dwupienne. Kwitnienie dębu zaczyna się o [Tekst dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników]
drzewa w wieku od 40 do 60 lat, wraz z kwitnieniem liści, zwykle w maju. Dąb jest rośliną jednopienną. Kwiaty pręcikowe zebrane są w długie, zwisające bazy o długości 20-30 mm, z 10 lub więcej kwiatami, 2-3 razem lub pojedynczo na wierzchołkach zeszłorocznych pędów lub w dolnej części młodych pędów. Każdy kwiat jest umieszczony w pewnej odległości od drugiego, więc szypułka jest wyraźnie widoczna między nimi, ma pięcio- do siedmiodcinkowego, frędzlowego, błoniastego, zielonkawego okwiatu na krawędziach i od pięciu do sześciu lub więcej pręcików z krótkimi nitkami i dużymi żółtymi pylnikami . Kwiaty żeńskie są zwykle osadzone na młodych pędach, wyżej niż męskie, zebrane po dwie lub trzy razem na osobnej czerwonawej łodydze, mają sześcioczęściowy, czerwonawy okwiat na krawędziach, otoczony od góry zielonymi, owłosionymi, czerwonawymi łuskami, reprezentujący przyszły plus. Jajnik jest trójpłatowy, czerwony, piętno nitkowate, lekko wystające na zewnątrz. Gniazda w jajniku powstają dopiero po zapyleniu, w liczbie trzech, po dwa jaja w każdym. W każdym jajniku zwykle rozwija się tylko jeden żołądź. Żołędzie zwisają parami, rzadziej 1-5 na łodydze o długości do 80 mm.
Dąb jako nośnik pyłku
Dąb pospolity jest nosicielem pyłku wiosennego. Pszczoły zbierają na nim mnóstwo bardzo odżywczego, zielonkawego pyłku. Aby zrozumieć, czym jest silny dąb pyłkowy, możemy powiedzieć, że podczas masowego kwitnienia dębu pszczoły mogą zebrać pełną tacę (1 litr) pyłku z dębu w ciągu jednego dnia, a silne rodziny pszczół jeszcze więcej.
Dąb jak roślina miodowa
Na pytanie, czy dąb jest rośliną miododajną, czy nie, można zauważyć, że dąb jest rośliną miododajną. Dąb jest rośliną złożoną jako roślina miododajna. W niektórych latach pszczoły zbierają nektar z żeńskich kwiatów dębu. Z reguły zbiór miodu z dębów jest dobry, jeśli kwitnienie rozpoczyna się późno - pod koniec maja, na początku czerwca i jest ciepło, co zdarza się raz na kilka lat. Ale często okres kwitnienia dębu przypada na rozwój rodziny i prawie cały miód trafia na rozwój rodziny.
Zbiór miodu z dębu trwa dwa tygodnie. Łatwo jest stwierdzić, że z dębu w pasiece rozpoczął się dobry pożytek, a z uli unosi się ciężki zapach kwiatów dębu.
Ale pszczoły zbierają miód nie tylko z kwiatów dębów, ale na dębach często pojawiają się spadzi i spadzi. W miejscach, gdzie dąb zajmuje duże połacie, pszczoły zbierają dużo miodu ze spadzi i spadzi, z których wytwarzają miód spadziowy, nienadający się do spożycia zimą. Aby uniknąć masowej śmierci pszczół podczas zimowania, taki miód spadziowy jest wypompowywany.
Jest to więc na pewno dąb miodowy.
Miód dębowy
Miód dębowy jest w Rosji bardzo rzadki, z reguły miód z dębu kwiatowego służy do rozwoju rodzin pszczelich, a miód z dębu spadziowego nie jest w Rosji popularny. Ale powiedzmy, że w Hiszpanii miód z dębu kwiatowego z dębu bezszypułkowego ma jasnożółty kolor; popularny jest również miód z dębu spadziowego, który ma smak z nutą suszonych śliwek.