Dereza jako roślina miodowa

Roślina miododajna dereza (Lycium barbarum L.) jest krzewem rozłożystym do 2,5 m wysokości, należy do rodziny psiankowatych. Dereza tworzy wiele kolczastych pędów pokrytych szarą korą, które zwisają łukowato we wszystkich kierunkach od środka. Liście proste, lancetowate, na krótkich ogonkach. Czerwone, podłużne jagody dojrzewają jesienią.

Roślina miododajna dereza jest powszechna w regionach południowych, rośnie na glebach gliniastych i kamienistych na nieużytkach, stromych zboczach. Występuje również powszechnie na półpustyniach, holownikach, wzdłuż dolin rzecznych, wzdłuż zagłębień solankowych na wychodniach skalnych, gdzie tworzy niewielkie zarośla. Dereza to roślina wyjątkowo odporna na suszę i mało wymagająca dla gleby. Bardzo wydajna roślina miodowa, charakteryzująca się długim okresem kwitnienia.

Dereza kwitnie przez 6 miesięcy - od połowy maja do października. Jak kwitnie dereza. Jasnopurpurowe i liliowe kwiaty rozwijają się wiosną na starych pędach, a jesienią na młodych pędach w kątach liści. Każdy kwiat kwitnie przez 4 dni. Pszczoły odwiedzają kwiaty kolcowoju od rana do wieczora, zbierając dużo pyłku i nektaru. Nektar uwalniany jest zarówno przy suchej pogodzie, jak iw warunkach dostatecznej wilgotności. Nektar zawsze zawiera dużo cukru.

Wydajność miodu dereza. Według G. I. Mchedlishvili w suchych regionach Gruzji wydajność miodu wynosi ponad 800 kg/ha miodu.

Miód zebrany z kolcowoju ma ciemnożółty kolor, pachnący i smaczny.