Roślina miodowa krokus, roślina miodowa szafranowa

Wczesną wiosną pszczoła na krokusie zbiera pyłek i nektar

Krokus (Crocus L.), szafran to rodzaj wieloletnich bulw bulwiastych Krokus, miodowa roślina zielna z rodziny Iris lub Iridaceae.

Bulwy o średnicy do 3 cm, okrągłe lub spłaszczone, pokryte łuskami, tworzą wiązkę płatków korzeniowych, których struktura i kolor różnią się u różnych gatunków.

Łodyga krokusa nie rozwija się.

Liście krokusa są podstawne, liniowe, pokryte od dołu łuskami pochwowymi, pojawiają się w trakcie lub po kwitnieniu.

 

 

Kwiaty krokusów występują pojedynczo, czasem po 2-3 z jednego pędu, otoczone błoniastymi łuskami. Okwiat jest duży, ma kształt długiego lejka, odnoga korony składa się z 6 płatów, przechodzących w długą cylindryczną rurkę. Pręciki są przymocowane do gardła okwiatu, krótsze od niego; nici są krótkie; pylniki wyprostowane, liniowe, zwykle dłuższe niż włókna. Styl jest nitkowaty z trzema znamionami.

Owoce krokusów to trójklapowe torebki, nasiona są małe i kanciaste.

Ze względu na kolor kwiatów gatunki dzieli się na dwie grupy: o kwiatach żółtych (kolor od żółtego do pomarańczowego) i o kwiatach niebieskich (kolor od jasnego liliowego do ciemnofioletowego); Spotykane są także formy albinosów – często u niebieskokwiatowych, rzadziej u żółtokwiatowych.

Wczesną wiosną pszczoła na krokusie zbiera pyłek i nektar

Krokus kwitnie od początku marca do początku kwietnia lub jesienią (u różnych gatunków). Wiosną kwitnie natychmiast po stopieniu śniegu. Wieczorem i przy pochmurnej pogodzie kwiaty zamykają się. Tkanka zawierająca nektar znajduje się w dolnej części kwiatu, więc dostęp do nektaru jest dla pszczół utrudniony. Jednak pszczoły chętnie odwiedzają krokusy, zbierając nektar i jasnobrązowy lub pomarańczowy pyłek. Krokus miododajny zapewnia wspomaganie przepływu miodu wczesną wiosną i pyłkiem wczesnowiosennym.

Do dobrych roślin miodowych zalicza się szafran krymski (C. tauricus), szafran złoty (C. aureus), szafran piękny (C. speciosus) i szafran Pallass (C. pallasii). Do flory Polski należy jeden gatunek rodzimy, szafran spiski lub krokus spiski C. scepusiensis. Poza tym w Polsce rośnie jako gatunek dziczejący.

Krokusy rosną głównie na stepach, na suchych, żwirowych i drobnoziemnych zboczach, wśród krzewów w górzystych rejonach Azji Środkowej, na Kaukazie i na Krymie. Rośnie na górskich łąkach Tien Shan, Dzungarian Alatau i terenach przyległych.