Złoć żółta - roślina miodowa 

Złoć żółta, czyli żółta gagea (łac. Gagea lutea) - wieloletnia roślina zielna.

Cebula żółta gęsia jest powszechna w europejskiej części Rosji, na Kaukazie, Syberii i na Dalekim Wschodzie. W Polsce także wyłączają popolicie na całym niżu oraz na Pogórzu i w dodatkowych częściach gór. Złoć żółta - rośnie na wilgotnych i świeżych glebach próchnicznych, w zacienionych lasach liściastych, wśród krzewów i na łąkach zalewowych. Żarówka jest jedna, podłużna, jajowata, z brązowoszarymi muszlami. Łodyga jest gęsta, naga, wys. 15–25 cm, liść dolny płaski, pojedynczy, większy od kwiatostanu, szeroko liniowy, szerokości 3–9 mm, krótko zaostrzony, z wierzchołkiem w kształcie baszlyka; górna jest liniowa lub lancetowata, dolna jest stępiona.

Cebula gęsi żółta to wczesnowiosenna roślina miodowa. Kwiaty zamykają się w nocy i przy wilgotnej pogodzie. Dobrze odwiedzane przez pszczoły. Cebula gęsi żółta kwitnie w kwietniu i na początku maja. Dostarcza nektaru i pyłku. Wydajność miodu wynosi 8 - 12 kg na 1 ha.
Owocem jest trójkątna, błoniasta torebka. Owoce dojrzewają w maju-czerwcu.
Wszystkie części rośliny zawierają olejki eteryczne z czosnku, które zawierają siarkę. Drobne cebulki są jadalne, liście nadają się do przyrządzania pikantnych sałatek.

W medycynie ludowej wywar z cebul gęsich stosowano wewnętrznie na obrzęki, żółtaczkę i astmę oskrzelową; pokruszona cebula - jako środek gojący rany.