Mniszek lekarski jako roślina miodowa
Rośliny miododajne łąkowe i pastwiskowe. Mniszek miododajny wiosną cieszy oko jasnożółtymi kwiatami na zielonym dywanie łąki. Mniszek lekarski jako roślina miodowa jest bardzo cenna dla pszczół; należy rozważyć bardziej szczegółowo korzyści płynące z mniszka lekarskiego dla pszczół.
- Roślina miodowa Mniszek lekarski
- Mniszek lekarski jako roślina miodowa
- Produktywność miodu mniszka lekarskiego
- Mniszek lekarski jako nośnik pyłku
- Pyłek mniszka lekarskiego
- Inne zastosowania mniszka lekarskiego
Roślina miodowa Mniszek lekarski
Mniszek lekarski - nazwa łacińska Taraxacum officinale Wigg. Nazywa się także mniszkiem pospolitym. Mniszek lekarski to pospolita wieloletnia roślina zielna z rodziny astrowatych (Asteraceae), która osiąga wysokość do 40 cm, ma gruby korzeń palowy, słabo rozgałęziony korzeń i gęsto owłosioną szyję. Liście mniszka lekarskiego są lancetowate lub podłużnie jajowate, kanciasto nacięte, rzadziej prawie całe, liczne w rozecie podstawowej. Mniszek lekarski ma kilka pędów kwiatowych. Łodyga kwiatowa (strzałka) mniszka lekarskiego ma wysokość 10-30 cm, jest bezlistna, ma kształt pięści, z jednym koszyczkiem kwiatowym na szczycie. Mniszek lekarski ma duży kosz zawierający liczne jasnożółte kwiaty przypominające trzcinę. Owoce to niełupki z płatkami, po dojrzeniu tworzą puszystą szarobiałą kulę. Mniszek lekarski rośnie wszędzie na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, wzdłuż ścieżek i dróg.
Mniszek lekarski jako roślina miodowa
Mniszek lekarski kwitnie niemal przez cały sezon wegetacyjny – od kwietnia do czerwca i może ponownie zakwitnąć. Mniszek lekarski to roślina miododajna, którą pszczoły najczęściej odwiedzają w okresie masowego kwitnienia, zwykle w maju – czerwcu. Mniszek lekarski wydziela nektar, a pszczoły chętnie zbierają pyłek i nektar z mniszka lekarskiego, kwiaty mniszka lekarskiego są otwarte, a pszczoły mają swobodny dostęp do nektaru i pyłku. Z reguły kwiaty mniszka lekarskiego są otwarte od rana do lunchu, tylko przy pochmurnej i wilgotnej pogodzie są zamknięte. Najbardziej intensywne wydzielanie nektaru przez mniszki następuje po południu.
Pszczelarze często mają pytania, czy mlecze są roślinami miodowymi, czy nie, pytanie to pojawia się z tego powodu, że w niektórych latach pszczoły nie latają do mleczy, być może dzieje się tak dlatego, że małe robaki, które spędzają noc w zamkniętych kwiatach mniszka lekarskiego, mogą się rozmnażać, te robaki jedzą nocują nektar i pszczoły nie lądują już na takich kwiatach. Mniszek lekarski jest jednak rośliną miododajną. W warunkach nieczarnoziemskich mniszek lekarski jako roślina miodowa pozostaje jedyną rośliną.
Produktywność miodu mniszka lekarskiego
Wydajność miodu mniszka lekarskiego jest dość wysoka i może osiągnąć do 50 kg miodu z 1 hektara ciągłego drzewostanu. Produktywność miodu mniszka lekarskiego w okresie jego masowego kwitnienia jest tak wysoka, że wskaźniki ula kontrolnego wzrastają w wyjątkowych przypadkach do 1,5 kg dziennie.
Produktywność miodowa mniszka lekarskiego nie pozwala na uzyskanie komercyjnego miodu z mniszka lekarskiego. Miód mniszkowy ma żółtą barwę, gęstą konsystencję i szybko krystalizuje. Ale z reguły mniszek lekarski jest cenny jako roślina miodowa, ponieważ pszczoły wydają cały nektar na rozwój rodzin pszczelich. W okresie kwitnienia mleczy i ogrodów pszczoły budują wiele nowych plastrów miodu. Plastry miodu zbudowane przez pszczoły w okresie kwitnienia mniszka lekarskiego mają jasnożółty kolor.
Mniszek lekarski jako nośnik pyłku
Produkcja miodu z mniszka lekarskiego to nie jedyna jego wartość dla pszczół. Mniszek lekarski dostarcza pszczołom obfitości pyłku - pyłku bogatego w białka i aminokwasy, pyłek łatwo tworzy duże grudki. Kiedy pszczoły zbierają pyłek z mniszka lekarskiego, łatwo to zauważyć; pszczoły przenoszą do ula duży, jasnopomarańczowy pyłek ciągłym strumieniem. Zbieranie pyłku z mniszka lekarskiego jest ważne dla rodzin pszczół na wiosnę, zarówno ze względu na uzupełnienie paszy białkowej dla pszczół do karmienia czerwiu, jak i dla wzrostu rodzin pszczelich na potrzeby głównego zbioru miodu, a także do zbierania pyłku i chleba pszczelego w pasiece, a także jeśli chodzi o tworzenie przez pszczoły zapasów świeżego chleba pszczelego.
Pyłek mniszka lekarskiego
Ziarna pyłku mniszka lekarskiego są trój- i czteroporowe, kątowo spłaszczone. Długość osi biegunowej wynosi 30,6–37,4 µm, średnica równikowa 34–40,8 µm. W zarysie od bieguna są sześciokątne, ośmiokątne, od równika są kątowo-eliptyczne. Pory są okrągłe, często o nierównych krawędziach, o średnicy 7-8 µm; membrana jest gładka. Luki porów są okrągłe, z rowkami, średnica luk nie przekracza średnicy porów. Grzbiety otaczające luki mają wysokość 5,5 µm; grzbiety na wszystkich grzbietach są wyciągnięte i spiczaste. Zgrubienie polarne jest trójkątne lub czworokątne. Tekstura na zgrubieniu polarnym jest drobno plamista. Grzbiety równikowe są wyraźnie określone. Pyłek jest jasnożółty.